Hüseyin Çaparoğlu

Hüseyin Çaparoğlu  1954- 2 Eylül 1977

Hüseyin çaparoğlu 1954 Harunuşağı Kürecik  doğumlu.ilkokula köyde başladı. Çaparoğlu ailesi 1964 yılında  ailece İstanbula taşınınca Hüseyin, ilkokulu İstanbulda bitirdi. Hüseyin evli ve 1 çocuk babasiydı.

Hüseyin Çaporoğlu‘nun  yaşamına ilişkin abisi  araştırmacı yazar Etem Çaparoğlu ile   Kölndeki evinde görüştük. Etem bey'in sağlık koşulları el vermemesine rağmen bizi  evinde konuk edip  anısını  bizimle paylaylaşırken duygusal anlar yaşadık. Misafirlerin biri kalkmadan diğerinin oturduğu  bu evde Arzu hanımın misafir perverliğini  ve titizliğini  söylemeden edemiyeceğim.Aslında çok elverişsiz bir zaman diliminde Çaparoğlu ailesine konuk olduk.Buna rağmen bilgi daracığımızı zenginleştirerek ayrıldık.

„Mesele Ölmek Değil
Mesele Güzel hatırlanabilmek
Mesele Saygıyla Anılmak
Mesele İnsan kalabilmek“

 „1977- 2 eylülünü  hiç unutmam „diyor Etem Çaparoğlu:„O gün 13 kişi polisin kurşunlarıyla öldü. 100‘ü aşkın kişi yaralandı. Panzerler insanların üzerine sürüldü. Korkunç bir manzara  vardı. Bir yandan gecekondular yıkılırken diğer taraftan insanların üzerine kurşun yağıyordu. Bende başımda yaralandım. Ümraniyede doktura gittim, Tedevimi yapmayınca Haydarpaşa Numune Hastanesine gittim. Hastahanede yaralanmamın  1 mayis mahallesindeki  polisin saldırısında olduğunu söylemedim.

 Hüseyin  ortaokula devam edemedi.Maltepede  demir atelyesinde çalışmaya başladı. Demir atelyesinin isine pasına rağmen o, temizlik konusunda çok titizdi. Her zaman temiz ve şık giyinirdi.Hüseyinin Askerlik vakti gelince askere gitti .  1976 yılında askerliği bitip gelince tekrar işine başladı.Demircilik yapıyordu.  1977- 2 Eylül  Sabahı işe giderken gecekondu yıkımları esnasında  bulunan emniyet güçlerinin açtığı ateş sonucunda yaralandı ve aynı gün öldü.  Ben o zaman hukuk fakültesinde öğrenciydim  polisler yıkım için mahalleye gelince  gidip görüşmek istedim ama solcu arkadaşlarımız görüşmenin doğru olmıyacağını söyleyince  bende görüşme talebimde vazgeçtim.“ dedi.

Hüseyin’in Yaşıtları ortaokula giderken kendisi demir dövüyordu. O, hem çalışıyor hemde meslek öğreniyordu. Ailenin geçimine katkıda bulunmak için Maltepedeki demirci Atelyesi sadece demiri değil, Hüseyinin yaşama sevincinide çelikleştiriyordu.Hüseyin çok küçük yaşta  kente geldi. Daha 9- 10 yaşlarındaydı. Köydeki hayatın doğallığıyla kent yaşamının karmaşıklığı arasındaki farkı algılamakta çok zorluk çekmedi.İşçilik yaşamı onu erken yaşta olgunlaştırdı .O sosyalitlerle tanıştı. sosyalist fikirler edindikce sınıf farklılıklarını kavradı.1 mayıs Mahallesindeki  birliktelik, imece halinde yapılan evler, ( gece kondular)  farklı bölgelerde gelen aileleri birbirine yakınlaştırıyordu.

sosyalistlerin semtte bulunması Farklı bölgelerde gelenlerin kaynaşmasını kolaylaştırıyordu. Farklı inaç ve milliyetlerden olan ailelerdeki ön yargılar çabuk kırılıyordu.  Hüseyin bu ortamda şekillendi.  Hüseyin yardımseverdi.   Onun dayanışmacı ruhunu, insan ilişkilerine verdiği önemi  tanıyan herkes anlatmakta. Hüseyin kısacık ömrüne güzel bir dünya yükledi.  Hüseyinin yaşamı anıları  yüreğimizde yaşıyor!